W związku z rozszerzeniem programu „Czytamy dzieciakom” na świetlicę szkolną publikujemy Aneks do założeń programu.
KWIECIEŃ
W kwietniu uczniowie klasy pierwszej zapoznali się z wierszem Juliana Tuwima pt. „Lokomotywa”. Bogacili swoje słownictwo, poznali elementy składowe pociągu, doskonalili umiejętności konstrukcyjne oraz wiadomości na temat bezpieczeństwa podczas korzystania ze środków komunikacji. Uczniowie skorzystali z zaproszenia do szkolnej biblioteki. Pani Basia przybliżyła im twórczość Juliana Tuwima. Na zakończenie zajęć otrzymali ilustracje z tytułową lokomotywą, którą pokolorowali według własnych pomysłów.
JULIAN TUWIM „LOKOMOTYWA”
Lokomotywa
Stoi na stacji lokomotywa,
Ciężka, ogromna i pot z niej spływa:
Tłusta oliwa.
Stoi i sapie, dyszy i dmucha,
Żar z rozgrzanego jej brzucha bucha:
Uch – jak gorąco!
Puff – jak gorąco!
Uff – jak gorąco!
Już ledwo sapie, już ledwo zipie,
A jeszcze palacz węgiel w nią sypie.
Wagony do niej podoczepiali
Wielkie i ciężkie, z żelaza, stali,
I pełno ludzi w każdym wagonie,
A w jednym krowy, a w drugim konie,
A w trzecim siedzą same grubasy,
Siedzą i jedzą tłuste kiełbasy,
A czwarty wagon pełen bananów,
A w piątym stoi sześć fortepianów,
W szóstym armata – o! jaka wielka!
Pod każdym kołem żelazna belka!
W siódmym dębowe stoły i szafy,
W ósmym słoń, niedźwiedź i dwie żyrafy,
W dziewiątym – same tuczone świnie,
W dziesiątym – kufry, paki i skrzynie,
A tych wagonów jest ze czterdzieści,
Sam nie wiem, co się w nich jeszcze mieści.
Lecz choćby przyszło tysiąc atletów
I każdy zjadłby tysiąc kotletów,
I każdy nie wiem jak się wytężał,
To nie udźwigną, taki to ciężar.
Nagle – gwizd!
Nagle – świst!
Para – buch!
Koła – w ruch!
Najpierw — powoli — jak żółw — ociężale,
Ruszyła — maszyna — po szynach — ospale,
Szarpnęła wagony i ciągnie z mozołem,
I kręci się, kręci się koło za kołem,
I biegu przyspiesza, i gna coraz prędzej,
I dudni, i stuka, łomoce i pędzi,
A dokąd? A dokąd? A dokąd? Na wprost!
Po torze, po torze, po torze, przez most,
Przez góry, przez tunel, przez pola, przez las,
I spieszy się, spieszy, by zdążyć na czas,
Do taktu turkoce i puka, i stuka to:
Tak to to, tak to to , tak to to, tak to to.
Gładko tak, lekko tak toczy się w dal,
Jak gdyby to była piłeczka, nie stal,
Nie ciężka maszyna, zziajana, zdyszana,
Lecz fraszka, igraszka, zabawka blaszana.
A skądże to, jakże to, czemu tak gna?
A co to to, co to to, kto to tak pcha,
Że pędzi, że wali, że bucha buch, buch?
To para gorąca wprawiła to w ruch,
To para, co z kotła rurami do tłoków,
A tłoki kołami ruszają z dwóch boków
I gnają, i pchają, i pociąg się toczy,
Bo para te tłoki wciąż tłoczy i tłoczy,
I koła turkocą, i puka, i stuka to:
Tak to to, tak to to, tak to to, tak to to!…
[nggallery id=271]
MARZEC
W marcu uczniowie klasy pierwszej poszukiwali zwiastunów wiosny i z radością przywitali nową porę roku. Pierwszaki poznały tradycje i zwyczaje wielkanocne oraz przygotowały świąteczne ozdoby. W odpowiedni nastrój uczniów wprowadziły następujące wiersze:
Przyjście wiosny
Jan Brzechwa
Naplotkowała sosna,
że już się zbliża wiosna.
Kret skrzywił się ponuro:
„Przyjedzie pewnie furą”.
Jeż się najeżył srodze:
„Raczej na hulajnodze”.
Wąż syknął: „Ja nie wierzę.
Przyjedzie na rowerze”.
Kos gwizdnął: „Wiem coś o tym.
Przyleci samolotem”.
„Skąd znowu – rzekła sroka –
Ja jej nie spuszczam z oka
I w zeszłym roku, w maju,
Widziałam ją w tramwaju”.
„Nieprawda! Wiosna zwykle
Przyjeżdża motocyklem!”
„A ja wam to dowiodę,
Że właśnie samochodem”.
„Nieprawda, bo w karecie!”
„W karecie? Cóż pan plecie?
Oświadczyć mogę krótko,
Przypłynie własną łódką”.
A wiosna przyszło pieszo –
Już kwiaty z nią się śpieszą,
Już trawy przed nią rosną
I szumią: „Witaj wiosno!”.
Weź koszyczek do swej pięści,
do kościoła idź poświęcić.
Włóż szyneczkę, kilka jajek,
smacznej babki też kawałek.
Spróbuj zmieścić i kiełbasę,
nie zapomnij chrzanu czasem!
[nggallery id=249]
LUTY
W tym miesiącu – 17 lutego – obchodziliśmy Światowy Dzień Kota. Pierwszaki poznały więc wierszyki o kotkach, słuchały jak mruczą, ale również poznały odgłosy innych zwierząt. Uczniowie z chęcią opowiadali o swoich pupilach.
Wlazł kotek na płotek
i mruga,
ładna to piosenka,
nie długa.
Nie długa, nie krótka,
lecz w sam raz,
zaśpiewaj koteczku,
jeszcze raz.
———————————–
Stanisław Jachowicz – Chory kotek
Pan kotek był chory
i leżał w łóżeczku.
I przyszedł kot doktor.
– Jak się masz, koteczku?
– Źle bardzo- i łapkę
wyciągnął do niego.
Wziął za puls pan doktor
poważnie chorego
I dziwy mu prawi:
– Zanadto się jadło,
co gorsza, nie myszki,
lecz szynki i sadło;
Źle bardzo! gorączka!
Źle bardzo, koteczku!
Oj długo ty, długo
poleżysz w łóżeczku
I nic jeść nie będziesz,
kleiczek i basta.
Broń Boże kiełbaski,
słoninki lub ciasta!
– A myszki nie można? –
zapyta koteczek –
lub ptaszka małego
choć parę udeczek?
– Broń Boże! Pijawki
i dieta ścisła!
Od tego pomyślność
w leczeniu zawisła.
I leżał koteczek;
kiełbaski i kiszki
nietknięte; z daleka
pachniały mu myszki.
Patrzcie, jak złe łakomstwo!
Kotek przebrał miarę,
musiał więc nieboraczek
srogą ponieść karę!
Tak się i z wami,
dziateczki, stać może:
od łakomstwa
strzeż was Boże!
[nggallery id=248]
STYCZEŃ
W styczniu pracy pierwszaków przyświecało hasło „Dzień Babci i Dziadka”. Uczniowie zapoznawali się z wierszykami dla dziadków, uczyli się składać życzenia oraz wykonywali liczne prace plastyczne, które ozdobiły szkolne korytarze.
Babciu, babciu coś ci dam,
uśmiech w sercu, który mam
Kolorowe kwiatki trzy, żebyś miała miłe dni.
Narysuję słonko Tobie i życzenia nim ozdobię.
Przyjmij laurkę dziś z kwiatami ,
bądź szczęśliwa razem z nami.
Dla Dziadunia dzięcioł stuka,
Ryczy krowa, brzęczy mucha,
Osioł skacze, aż do nieba –
Zawsze Dziadka kochać trzeba!!!
GRUDZIEŃ
Grudzień to wyjątkowy, magiczny i rodzinny czas oczekiwania na Święta Bożego Narodzenia. Najlepsze, co możemy zrobić dla siebie i innych, to spędzić ten czas w rodzinnej atmosferze, umocnić łączące nas więzi. W tym miesiącu, aby zachęcić rodziców do czytania na dobranoc swoim pociechom, zaproponowałyśmy bajkę:
Tam gdzie polarna świeci zorza
na końcu świata za morzami
gdzie śnieg zasypał wszystkie drogi
mieszka Mikołaj z aniołkami.
Tam na choinkach migocą gwiazdy
Mikołaj mieszka w chatce małej
Krasnale pasą renifery
Na śnieżnych łąkach, na polach białych.
Tak jak rodzynki w świątecznym cieście
Gwiazdy migocą między chmurami
dzieją się cuda, plotą się baśnie
Kolęda pachnie migdałami
Kolęda pachnie migdałami.
Przywieź dobry Mikołaju pod naszą choinkę
dla mnie pieska, rower, piłkę a dla mamy szminkę
Jeszcze konia na biegunach dla mojego brata
i samochód, który bardzo chciałby mieć mój tata
A dla dziadka przywieź proszę książkę z obrazkami
Dziadek będzie mi z niej czytał bajki wieczorami.
[nggallery id=237]
LISTOPAD
W listopadzie uczniowie klasy 1 uczestniczyli w uroczystym apelu z okazji Święta Niepodległości. Podczas zajęć pierwszaki obejrzały bajkę, dzięki której zapoznały się z polskimi symbolami narodowymi. Uczniowie wykonali biało – czerwone kotyliony oraz flagę narodową. Poznali również wiersz patriotyczny „Polak mały” .
Kto ty jesteś?
Polak mały.
Jaki znak twój?
Orzeł biały.
Gdzie ty mieszkasz?
Między swemi.
W jakim kraju?
W polskiej ziemi.
Czym ta ziemia?
Mą ojczyzną.
Czym zdobyta?
Krwią i blizną.
Czy ją kochasz?
Kocham szczerze.
A w co wierzysz?
W Polskę wierzę.
Czym ty dla niej?
Wdzięczne dziecię.
Coś jej winien?
Oddać życie.
[nggallery id=218]
25 listopada pierwszaki świętowały Światowy Dzień Pluszowego Misia. Wesołe zabawy wprowadziły dzieci w radosny nastrój. Uczniowie bawili się przy muzyce ze swoimi przyjacielami – przytulankami, degustowali miód – przysmak misia. Z zasłoniętymi oczami rysowali misia na dużym arkuszu papieru. Każdy otrzymał kolorowankę przedstawiającą pluszaka, którego mógł ozdobić według własnego pomysłu. Uczniowie nauczyli się nowego wiersza o misiu.
Miś jest mały i puchaty
mis jest fajny i kudłaty
miś jest gruby jak ta kula
misia zawsze się przytula
lecz czasami też tak bywa,
że się o nim zapomina
a więc wezmę misia czule
i do siebie go przytulę.
[nggallery id=219]
PAŹDZIERNIK
W październiku uczniowie klasy 1 poznali wierszyk „Wpadła gruszka do fartuszka”. Każde dziecko miało okazję założyć fartuszek i zainscenizować poznany wierszyk. Uczniowie chętnie wykonali prace plastyczne, odnajdywali wymienione w wierszu owoce na ilustracjach oraz degustowali jesienne smakołyki.
Wpadła gruszka do fartuszka,
a za gruszką dwa jabłuszka,
a śliweczka spaść nie chciała,
bo śliweczka niedojrzała.
[nggallery id=216]
Uczniom klasy 1 szczególnie przypadł do gustu wierszyk dźwiękonaśladowczy „Deszczyk kapie kap, kap, kap”. Dzieci bardzo szybko przyswoiły jego treść. Z chęcią korzystały z pomocnych ilustracji, porządkując je w odpowiedniej kolejności. Zabawy dźwiękonaśladowcze przyniosły pierwszakom wiele radości.
Deszczyk kapie kap, kap, kap
konik klapie klap, klap, klap
lalka płacze u, u, u
Magda śpiewa lu, lu, lu
pszczółka bzyka bzy, bzy, bzy
auto trąbi bi, bi, bi.
[nggallery id=217]
PIERWSZA WIZYTA W BIBLIOTECE SZKOLNEJ
Dnia 7 października 2015 r. klasa 1b po raz pierwszy odwiedziła bibliotekę szkolną. Panie bibliotekarki zapoznały dzieci z zasadami jej funkcjonowania. Pani Asia założyła uczniom karty czytelnicze a pani Basia wprowadziła ich w świat dziecięcej literatury. Dzieci w podziękowaniu przygotowały dla pań upominki w formie zakładek do książek.
[nggallery id=197]
,,CZYTAMY DZIECIAKOM”
ZAŁOŻENIA PROGRAMU
Zainspirowane kampanią ,,Cała Polska czyta dzieciom” Fundacji ABCXXI postanowiłyśmy przyłączyć się do ogólnopolskiego programu promującego aktywne czytelnictwo i na tej podstawie stworzyć swój własny program „Czytamy dzieciakom”– dostosowany do warunków, w których pracujemy na co dzień i adresowany do dzieci, które znamy.
Codzienne czytanie dziecku dla przyjemności zaspokaja wszystkie potrzeby emocjonalne dziecka, wspiera jego rozwój psychiczny, intelektualny i społeczny, jest najskuteczniejszą strategią wychowawczą a jednocześnie przynosi dziecku wielką radość i pozostawia niezapomniane wspomnienia, a także buduje więź z rodzicami, nauczycielami, opiekunami.
Ze względu na właściwości psychiczne dzieci na I etapie edukacyjnym należy stosować różnorodne metody rozwijające aktywność, a nauce towarzyszyć musi radosna zabawa. Z tego względu przyjemność czytania musi odbywać się w połączeniu z różnorodnymi zabawami i czynnościami praktycznymi wykonywanymi przez uczniów.
Program ,,Czytamy Dzieciakom” jest przeznaczony dla dzieci klas pierwszych w Ośrodku Szkolno – Wychowawczym w Słupsku. Będzie realizowany w roku szkolnym 2015 – 2016. Przewidywana jest kontynuacja w latach kolejnych. Zamierzamy też objąć tym programem większą ilość dzieci, włączając kolejne klasy do współpracy.
Głównym założeniem programu jest budowanie u dzieci pozytywnego kojarzenia czytania z przyjemnością. Najważniejszym celem przy opracowaniu programu jest jego przydatność, aby był on pomocą w codziennej pracy nauczyciela.
Opracowując program „Czytamy Dzieciakom” wzięłyśmy pod uwagę specyfikę szkoły, w której pracujemy, jej usytuowanie, wiek dzieci, ich potrzeby i możliwości oraz ich specjalne potrzeby edukacyjne. Realizując go należy mieć na uwadze indywidualny charakter rozwoju dziecka, uwzględniać jego potrzeby, chęci, możliwości, a także zainteresowania.
Układ treści programowych ma charakter otwarty, a scenariusze zajęć są jedynie propozycjami, które należy poszerzać i modyfikować w miarę nabywania przez uczniów nowych wiadomości i umiejętności.
Zajęcia odbywają się systematycznie. Raz na dwa tygodnie prezentowany jest nowy tekst. Zazwyczaj będą to wiersze, ale chcemy też zapoznać dzieci z klasyką bajki i baśni (wersja skrócona, przystosowana do możliwości edukacyjnych naszych uczniów). Przez kolejne dni, codziennie, dany tekst będzie czytany dzieciom. Rodzice będą poproszeni o czytanie tego samego wiersza (bajki) w domu. Do głośnego czytania dzieciom na lekcjach zamierzamy włączyć innych nauczycieli oraz rodziców i opiekunów. Stworzymy też kącik książkowy w sali, w której odbywają się lekcje.
Opracowały: Agnieszka Bartczak i Olga Kozłowska
